شهر خلاق

شهر خلاق موضوع جدیدی در حوزۀ مطالعات شهری است که توسط جامعه‌شناسان، مردم‌شناسان، اقتصاددانان و جغرافی‌دانان مورد تاکید قرار می‌گیرد.‌ در این مبحث شهر به عنوان محل شکل‌‌گیری خلاقیت، دانایی، صنایع خلاق و اقتصادِ دانایی‌‌محور مطرح است.‌ از آنجایی که محور توسعۀ دانش‌بنیان، سرمایه‌های انسانی نوآور و خلاق است، بنابراین شهر باید ویژگی‌هایی داشته باشد که بتواند سرمایه‌های انسانی خلاق و مستعد را جذب و حفظ نماید.‌ متغیرهای زیادی لازم است که یک شهر بتواند به جذب سرمایه‌های انسانی مورد نظر برای تبدیل به «شهر خلاق» دست یابد.‌ نطفۀ اصلی فرضیۀ «شهر خلاق» بر این باور بنا شده که مردم عادی می‌توانند رقم‌زنندۀ اتفاقات غیرعادی هنری باشند.‌

در حال حاضر ۳۴شهر از سراسر جهان در هفت حوزۀ صنعتِ خلاق، به شرح زیر عضو هستند:
• شهرهای خلاق ادبیات: ادینبرگ، ملبورن، لواسیتی، دوبلین، ریکجاویک و نورویچ
• شهرهای خلاق فیلم: بردفورد و سیدنی
• شهرهای خلاق موسیقی: سویل، بولوگنا، گلاسگو، غنا، گنت و بوگوتا
• شهرهای خلاق صنایع دستی و هنرهای محلی: سانتافه، آسوان، کانازاوا، ایچون و هانگزو
• شهرهای خلاق طراحی یا مبلمان شهری: بوئنوس آیرس، برلین، مونترال، ناگویا، کوب، شنزن،
 شانگهای، سئول، سنت اتین، گراز و پکن
• شهرهای خلاق هنرهای رسانه‌ای: لیون
• شهرهای خلاق خوراک‌شناسی یا غذا: پوپایان، چنگدو و استرساند